(हो निबंद विद्यार्थ्यां खातीर फकत एक नमुनो. हो निबंद तश्या तसो घेवचो न्हय.)

एकोणिसाव्या शेंकड्यांत ज्या वेळार भारता सारक्या रुढीवादी पंरपरा मानपी देशांत बायलांक समाजांत ‘चूल आनी मूल’ इतलीच भुमिका आसताली, बायलांक आनीक कसलोच दर्जो नासलो, अशा वेळार बायलांक शिक्षणाच्या माध्यमांतल्यान एक नवी दिका, नवी संजिवनी दिवपाचें काम क्रांतीज्योती सावित्रीबाई फुले हांणी केलें. महाराष्ट्रांतल्या पुण्यांत चलयांक शिक्षणाची सुविधा नाशिल्ली. जोतिबा फुले हांणी 1848 वर्सा चलयां खातीर पयली शाळा सुरू केली. हे शाळेंत काम करपा खातीर शिक्षिका मेळनाशिल्ल्यो. तेन्ना जोतिबा फुले हांणी आपल्या अशिक्षीत घरकान्नेक घराच बरोवपाक आनी वाचपाक शिकयले. फुडें तिची शिक्षिका म्हणून नेमणूक केली.

सावित्रीबाईन गरीब आनी अनाथ भुरग्यांक लागीं केले. स्वताच्या भुरग्या भशेन तांचे लाड केले. सावित्रीबाईन जोतिबांच्या कार्यांत बरे पैकीं साथ दिली. तांचेर खूब टिका जाताली. तांकां कोणूच सहकार्य दिनासले. पूण तरी आसतना तांणी काम करप सोडलें ना.

चलयां खातीर सुरू केल्ले शाळेंत चलयांचो आंकडो ल्हव ल्हव वाडपाक लागलो. चलयां शिक्षण घेता हो पुण्यांत चर्चेचो विशय जालो. ते खातीर सावित्रीबाईंचेर समाजांत खूब टिका जावपाक लागली. पूण सावित्रीबाई फाटीं सरली ना. ती तटस्थ रावली.

संत चोखामेळा मंदिरांत तांणी दलितां खातीर शाळा सुरू केली. तांच्या ह्या कार्या खातीर त्या वेळावेल्या ब्रिटिश सरकारान तांचो भोवमान केलो. असो मान आतां मेरेन कोणाकूच मेळूंक ना. सावित्रीबाईन जे विचार मांडले ते तांणी प्रत्यक्षांत करून दाखयले. तांच्या स्वताच्या सोयर्‍यांनी लेगीत तांची सतावणूक केली. समाजान तांची मानसीक सतावणूक केली. रस्त्यार चलतना तांकां नाका-नाका ते आयकुचें पडटाले. घरांतूय तांकां खूब कितें म्हणटाले. लोक घरांतलो कोयर तांच्या घरा भायर उडोवपाक लागले. पूण सावित्रीबाई फुले हांकां हो सगलो तिरस्कार भोवमान कसोच दिसतालो. तांकां मातूय वायट दिसूंक ना. पूण रस्त्यार आडावन कांय लोकांनी तिका धमकावपाचो यत्न केलो तेन्ना ती ओगी रावंक ना. तिणें तांकां बरेच आयकले. सावित्रीबाई खूब हुशार आनी समयसुचक आशिल्ली. संकश्टाक तोंड दिवपाक ती समर्थ आशिल्ली.

त्या काळांत विधवा बायलांचे केंस कापताले. विधवा बायलेन सन्यासिनीची जीण जगपाक जाय अशी समाजांत रीत आशिल्ली. तिका धवे कपडे घालचे पडटाले. तांकां घरा भायर वचपाक मनाय आसताली. सावित्रीबाईच्यान बायलांचें हें दुख्ख पळोवपाक जायना जाले. ही दुश्ट परंपरा नश्ट जावपाक जाय अशें सावित्रीबाईक दिसताले. तिणें लोकांक समजावपाचो खूब यत्न केलो. पूण लोक कशेच आयकूंक तयार नासले. पूण तिणें हार मानली ना. तिणें लोकांक समजावपाचें काम चालू दवरलें आनी ल्हव ल्हव लोकांक आपली चूक कळपाक लागली.

सावित्रीबाईचें कार्य इतलेंच ना. तिणें बालहत्या प्रतिबंधक गृह सुरू केलें. बाल-विधवांचें दुख्ख तांकां समजल्ले. त्या काळांत, स्त्रीभ्रूण हत्या मोट्या प्रमाणांत जाताली. ते खातीर बालहत्या प्रतिबंधक गृह तिणें स्थापन केलें. अस्पृश्यां खातीर जोतिबा फुले हांणी भौशीक उदकाची वेवस्था सुरू केली. सावित्रीबाईन तांकां ह्या कार्यांत आदार दिलो.

समाजांत वर्सांन वर्सां पाळपी वायट रुढी नश्ट करपाचें आनी लोकांक शिक्षीत करपाचें मोटें कार्य सावित्रीबाईन केलें. 10 मार्च 1897 ह्या दिसा पुण्यांत प्लेगची साथ आयली. सावित्रीबाईक हें दुयेंस जालें आनी ती संवसाराक अंतरली. तांच्या ह्या कार्याक लागून आयज बायलां ताट मानेन चलपाक शकतात आनी तांकां समाजांत आपली अशी एक वळख आसा.

#Savitribai #Fule #Education #Women #Schools #Essay #Educational