(हो निबंद विद्यार्थ्यां खातीर फकत एक नमुनो. हो निबंद तश्या तसो घेवचो न्हय.)
भारताचे अस्तंते वटेन आशिल्लें एक सुपुल्लें अशें राज्य म्हणल्यार गोंय. गोंय हो एक खूब सुंदर पर्यटन थळ. देश, विदेशांतले लोक आपली सुटी मनोवपाक गोंयांत येतात. फकत मौजमजा करपाक न्हय तर पोरण्यो वस्तू, सैमीक तशेंच इतिहासीक थळां, संवसारीक दायज सुवात, कला केंद्रां, तीर्थ क्षेत्रां पळोवपाक लोक गोंयांत येतात.
“गोंयांत कितें आसा?” हो प्रस्न भोंवडेकारांच्या मनांत केन्नाच येवचो ना कारण गोंयचें पाचवेंचार सैम, कुळागरां, दर्यावेळो, न्हंयो, दोंगुल्ल्यो, झाडां-पेडां, रानां, देवळां, इगर्जो आनी मशिदी पळोवपाक ते आतुरतायेन वाट पळयतात. गोंय खूब पयलीं सावन एक पर्यटन थळ म्हूण नामनेक आशिल्लें. पूण गोंयचे सुटके उपरांत गोंयच्या पर्यटन वेवसायाची बरीच उदरगत जाल्या. पर्यटकांचो आंकडो दिसान दीस वाडत आसा. गोंयच्या वाडट्या पर्यटन उद्देगाक लागून हांगा रोजगार संदी वाडल्यात. वाडट्या पर्यटकांक गरजेच्यो तजविजो मेळोवन दिवपा खातीर गोंय सरकार विंगड विंगड येवजण्यो राबयता. पर्यटकांक रातीं रावपा खातीर कुटिरां आनी ल्हान रूम आसात तशेंच साधनसुविधा आसात.
गोंयांत येना फुडें पर्यटक सगल्यांत पयलीं भेटेक वतात ते म्हणल्यार दर्यावेळ पळोवपाक. गोंय राज्याक 105 किलो मिटर लांबायेची दर्यावेळ लाबल्या. मिरामार, मोरजें, कोलवें, कळंगूट, हणजूण, पाळोळें आनी हेर जायत्यो दर्यावेळो गोंयांत आसात. रुप्याचे रेंवेच्यो वेळो म्हणल्यार सगल्या गोंयकारांचें एक दायज. सैमान दर्या आनी गांव हांचे मदीं रेंवेच्यो दोंगुल्ल्यो उब्यो करून उडटे रेंवे पसून आनी खर्या उदका पसून गांवची राखण केल्या. इतलेच न्हय तर गोंयांत सोबीत आनी व्हड इगर्जो आनी कॅथेड्रलां आसात. त्या शिवाय पर्यटकांक वेगवेगळ्या धर्मांचे उत्सव पळोवपाक मेळटात. देवळांनी जात्रा-काले, दिवाळी, चवथ, शिगमो, फेस्त, पास्कां, नातालां, ईद ही गोंयची अस्मिताय दाखयता.
गोंयांत येतगीर “आपूण प्रवास कसो करतलों?” हाचो भंय आसना. टुरिझमाचे कार्यालयांत चवकशी करून टॅक्सी, मिनी बस वा कोच मेळूं येतात. ते भायर, कदंबा आनी खासगी बसी आसात. चडांत चड भोंवडेकारांक आकर्शीत करपा खातीर गोंय राज्याचें खाशेलें पर्यटन खातें आसा. गोंयच्या पर्यटनाचो विकास करप तशेंच गोंयांतल्या वेगवेगळ्या पर्यटन थळांचो संवसारीक पातळीचेर प्रसार करपाचें काम पर्यटन खातें करता. तशेंच ह्या वेवसायांत आशिल्ल्यांक पर्यटक खातें एका सुत्रान बांदता.
पर्यटनाचे नदरेन गोंय आतां पयलीं भशेन मातूय उरूंक ना. पर्यटनाचें वेवसायीकरण जावपाक लागलां. आदीं दिवचलच्या मयां तळयेर फकत बोटींग चलताले. तशेंच थंय ल्हान उद्यान आशिल्लें. आतां तशें ना. बंजी जम्पिंग हो एडवॅन्चर स्पोर्ट्स मयां तळयेर आयला. उद्यानाचो दर्जो वाडला. तशेंच वेगवेगळ्या प्रकारच्यो बोटी ह्या तळयेर आयल्यात. अशे तरेन गोंयच्या पर्यटनाचो दर्जो वाडपाक लागला आनी पर्यटकूय आकर्शीत जावपाक लागल्यात.
पर्यटना खातीर खूबश्या लोकांक रोजगार मेळूंक लागला. शारांत रावपी तशेंच गांवच्या लोकांक पर्यटन वेवसायाचो खूब आदार मेळपाक लागला. ह्या वेवसायाचेर कितलेशेच जाण आपलें पोट भरतात आनी घर चलयतात. खण वेवसाया उपरांत पर्यटन होच गोंयचो मोटो वेवसाय थारला. शाश्वत उरपी उदरगत केल्यार पर्यटन वेवसाय गोंयांत बरे तरेन तिगतलो आनी गोंयांत चडांत चड पर्यटक येत रावतले.
Contributed by Khushi Prabhudesai
#Toursim #Beaches #Culture #Heritage #Churches #Temples #Forest #Essay #Goa #Educational