आगो शेवण्या,
तुजो गांव खंय?
ताणें म्हळें :
मळब
वेंगेंत येता थंय.
शंकर रामाणी
कालचे राती
चान्नें
काळोख वियेताना
हांवें पळेलें…
शंकर रामाणी
कविता येता
म्हळ्यार :
पिशाक केन्ना केन्ना
मळबा येदीं
पांखां फुट्टात…
शंकर रामाणी
आतां
म्हज्या दोळ्यांत
मळब
आनी तना-मनांत
रुजिल्लें
एक झाड.
शंकर रामाणी
दिसाचें
मळबांत मळब
आनी
झाड मातयेंत
पाळां-मुळां रोमून
आपल्या जाग्यार उबें
घट्ट.
शंकर रामाणी
भर काळखांत
चल
चल
चल्लों… आनी
आतां
उजवाडाचे धारेर
खोल
काळखांत बुडलों…
शंकर रामाणी