नशीब काय बरो खेळ रचयता,
जाचेर सगळ्यांत चड विश्वास आसता,
शेवटाक तोच बुडयता.
– विष्णू नार्वेकार
रातीं पळयलें तें सपन सकाळीं उठून साकार करतलों,
इतलो स्वताचेर विश्वास दवरात.
– विष्णू नार्वेकार
म्हजें जिवीत लेगीत व्हांवते न्हंये भशेन जालां,
केन्ना कोयराचे राशींत भरून पडिल्लें आनी केन्ना थंड नितळ व्हांवत्या उदका वरी.
– विष्णू नार्वेकार
हें नशीब कसलो खेळ रचयता,
जाचेर सगळ्यांत चड विश्वास आसता,
शेवटाक तोच कांट्यांनी उडयता.
– विष्णू नार्वेकार
दवरल्यार नातें
न दवरल्यार दुस्मानी,
अस्तित्व जाचें हारश्या सारकें
ताकाच म्हणटा विस्वास.
– काव्यांकूर (आकृती नायक)
हय, म्हाका तुजेर
विश्वास आसा.
हांव जाणां
तूं म्हजी जीण
सतरंगी रंगान
भरतलें.
– सुधीर गावडे
विश्वास ह्या उतराक स्वासूच उरलो ना
मागीर कोणाचेर विश्वास करूं?
– शशांक विजयकुमार नायक (अनंताउर्जा)
शेवटाक स्वताचोच स्वताचेर
इतलो विस्वास आसूंक जाय,
कोणेंय तुमचो विस्वास तोडल्यार लेगीत
तुमचें काळीज मात घटमूट उरूंक जाय.
– गोकुळदासापूत
विश्वास
जसो झाडांचो विश्वास आपल्या मुळांचेर,
तसोच विश्वास आमच्या आवय बापायचो आमचेर.
ल्हानपणा सावन तीं आमकां जपतात
आनी व्हड जावन त्याच विश्वासाचो आमी घात मारतात.
कित्याक काय आमकां मेळिल्लो विश्वास
आमी व्हड जाल्या उपरांत फाटीं सोडटात?
– स्नेहा उल्हास साळगांवकार
विश्वास आसल्यार नातीं जुळटात,
अविश्वास दाखयल्यार नातीं पयसावतात.
– दक्षिता साळगांवकार
केलो तुजेर विश्वास हांवें सामके दोळे धांपून,
दिलो तुवें म्हाका विश्वासघात दोळ्यांनी धूळ फुकोवन,
रडून-रडून दोळ्यांतलें उदक लेगीत गेलें सुकून,
नवे दिशेन उबारलीं पावलां फकत तुकाच लागून.
– दक्षिता साळगांवकार
विश्वास दवरलो ताचेर दोळे धांपून
पूण म्हजेर ताणें विश्वास दाखयलो ना,
हांवें मोग खूब केल्लो ताचेर
पूण ताका तो केन्नाच समजलो ना.
– श्रृति शां. नाईक आरोंदेकर
तुवें बांदिल्ली विश्वासाची गांठ,
आयज नांवां पुरतीच उरली,
विश्वास मात उरूंक ना,
म्हूण गांठ हांवेंच
सोडली…
– शुक्ला कोमरपंत
विश्वासघात होच मनशाक स्वार्थी करून उडयता.
– रक्षंदा नायक
पयलीं तुजेर दोळे धांपून विश्वास आसलो खरो,
आतां मात दुबावांनी भरला तोच विश्वासाचो झरो.
– रक्षंदा र. नाईक
नात्यांच्या हुमर्यार
पयलें पावल दवरचें
विश्वासाच्या बळग्यार.
– प्रणिता प्रताप रेडकर
विश्वास हो दोगां जाणां मदीं आसता,
ताका नांव – रंग – जात काय नासता.
– वैभव महादेव नाईक (विनायक)
विश्वास मनीसपण तिगयता,
इश्टागतीचें नातें जपून दवरता.
– वैभव महादेव नाईक (विनायक)
करूं नाका विस्वासघात
मोडटलो जल्माचो साथ.
– स्नेहा सबनीस
एकदा विस्वास तुटलो जाल्यार
विस्वास हो शब्द लेगीत विस्वासाचेर विस्वास दवरचो ना.
– यतीन तेमकर
विस्वास हो आळवावेल्या थेंब्या वरी आसता. अलगद झेलून धरलो ना जाल्यार तिगून उरप भोव कठीण.
– स्त्रिग्धरा