अस्तुरेचे जिणेंत
येवंदी कितलींय मोडणां
कशींच बाये चुकनात
चुली कडलीं फोण्णां.
– नूतन साखरदांडे
जाका ना आयचो हुस्को
ना फायची चिंता
ताकाच न्हीद
बरी गाड पडटा.
– नूतन साखरदांडे
कदेल आसल्यार
तुका मान
कदेल वतकच
सगळेच बेमान.
– नूतन साखरदांडे
पयशांचो सोरोप
नात्याक गिळटा
सुवार्थाच्या उज्यांत
मनीसपण जळटा.
– नूतन साखरदांडे
रूप सोबीत सैमाचें
पळोवंक दोळ्यांक दिसता सूख
सदांच जरी देखतां हांव
न्हिवना म्हजी तान भूक.
– नूतन साखरदांडे
म्हज्या सुंदर गोंयाक
कसली लागल्या पनवत?
वेळो आनी दोंगर विकून
गोंयची चल्ल्या उदरगत!
– नूतन साखरदांडे
दोळ्यांनी पळयल्लें
काळजान सोंसलें
काळजान सोंशिल्लें
दोळ्यांनी सांगलें.
– नूतन साखरदांडे
केन्ना करीत सांगू नज
म्हजो तुमी मोरया
जाता तितले बुड्डून
आतांच आमी घेवया.
– नूतन साखरदांडे
पोसोभर तांदळाची
शिजयलीं कुंयां
दिवाळेची परब
आयजूच मनोवया.
– नूतन साखरदांडे