दया, प्रेम, करुणा
मनीसपणाचीं लक्षणां
मुकेश थळी
काळीज आसचें सरळ, निवळ
जिणेंत येतलो परमळ, दरवळ
मुकेश थळी
दी
जावचें ना उणें
वाडटलें
पटींनी!
मुकेश थळी
वतलो एक दीस हावको
पेसुया नव्यान इस्पिको
उबारी दिवया मना
मांडुया नव्यान पानां
मुकेश थळी
कांयच ना
म्हज्या नियंत्रणांत
आसूं हें कट्टुलांत
पेंवतलो सूख सागरांत
मुकेश थळी
जाणट्यां कडेन आसता
अणभव, परीपक्वता
तांचे कडल्यान शिकचें
मुकेश थळी
घट्ट धरची आशा
तीच दाखयतली दिशा
मुकेश थळी
जिणेंत भरल्यात जायते रंग
आनंदरूपी रंगांचो करूया संग
मुकेश थळी
खरशेत, निरशेत
कांचवेत, भियेत
सोबना हें जिणें.
धाडसान, उमेदीन
खोशयेन पावल घालचें.
मुकेश थळी
जिणेच्या पतंगाची दोरी
सुरक्षीत हातांत दिवची
व्हांवचोना तुटचोना
हाची करची खात्री
मुकेश थळी
काम आनी विसव
हातूंत साद सुमेळ
नाका मस्ती, नाका खेळ
खूब मोलादीक वेळ
मुकेश थळी
एकेक सेकंद
विकसीत कर छंद
एकठावपाचो आनंद!
मुकेश थळी
जाका दिवंक कळना किंमत
ताका चुकोवपाची जाय हिंमत.
मुकेश थळी
एकेक सेकंद
विकसीत कर छंद
एकठावपाचो आनंद!
मुकेश थळी
जिणूच जावं प्रार्थना
तीं आर्त कवनां
वाजत रावं तनांमनां
मुकेश थळी
सत्यांतूच बुडपी आमी
कायम आनंदाची उर्मी
कांयच ना जिणेंत कमी.
मुकेश थळी
सत्य तुजे वांगडा
सत्याचो तुका वांगड
हो जुळोवचो सांगड
जातलो तूं निर्भय.
मुकेश थळी
आसा तुज्यांत
वायट आनी बरें
भायर कितें काडचें,
तुज्या हातांत येरें.
मुकेश थळी
जितलें तुजें मापटें
तितलेंच तातूंत पडटलें
जेदें तकलेचें कट्टें
तितलेंच तातूंत येतलें.
मुकेश थळी
काळजांतल्या पोरसांत
नडणी शिंपूं नाका
फुलझाडांक उदक दी.
मुकेश थळी
हांव जावं नजो पूर्ण
जावंक जाय प्रगतीशील
बरो, कालचे परस शाणो.
मुकेश थळी
घडय तुका स्वताक
तांचे दोश पळोवंक
उरचो ना वेळ!
मुकेश थळी
प्रेम –
एकूच ताकद
एकूच वखद;
वांटीत राव
सोंपचें ना, वाडटलें!
मुकेश थळी
काळखांत लेगीत मेळटा खोशी
दिवो पेटोवपाक मात विसरशी!
मुकेश थळी
साकर दवरल्यार
मुयो येताच.
म्हज्यांत गोडवो आसल्यार
तुमी येतलेच.
मुकेश थळी
वतना व्हरपाचें तें जोड
हांगा दवरपाचें तें सोड.
मुकेश थळी
प्रेम कर
काळजां उक्तीं जावं
बौद्धीक विचार दी
मेंदू विकसीत जावं.
मुकेश थळी
म्हजे भितर आसा
मनीस आनी सैतान
कोणाक दिवची खावड
हांवेंच करपाची निवड.
मुकेश थळी
बेनुल्ल आपशींच मातता
फुलझाडांक मशागत लागता;
विकार बळावपाक नाका कश्ट
गूण फुलूंक लागता खूब खटपट.
मुकेश थळी
आर्त जाय प्रार्थना
निवळ करूंक मनां
प्रार्थनांचीं आवर्तनां
सोंपयतात चिंता, चिंतनां.
मुकेश थळी
भायल्यान घेतलें न्हाण
काळजांतली गेली ना घाण
विकारांचेर दवरूंक काबू
लाय सत विचारांचो शाबू.
मुकेश थळी