गुरूपौर्णिमेचीं परबीं
जांणी म्हाका घडयला,
जगपाक आनी लढपाक शिकयला,
अश्या प्रत्येकाक म्हजें नमन!
गुरू सगळ्यांत म्हान
तो सगळ्यांक दिता ज्ञान
गुरूपौर्णिमे निमतान तांकां प्रणाम!
तोच गुरू श्रेश्ठ
जाचे प्रेरणेंतल्यान
एकाद्र्याचें चरित्र बदलता.
जाचे कडेन आसा भरपूर ज्ञान
जो दिता निसुवार्थान दान
ताकाच मान गुरू
जिणेचो प्रवास कर सुरू!
आवय-बापूय पयले गुरू
तांचे कडल्यान अस्तित्व सुरू.
म्हज्या म्हाकाच एक फूल करून
जाच्या पांयां कडेन तें दवरूं
असो बापूय म्हजो
म्हजे जिणेंतलो पयलो गुरू!
गोकुळदासापूत