नकळ गोंयांत आसा कितें
एक मात खबर म्हाका
एकदां गोंयां पाविल्ल्याक
परतें गोंय सोडूंक नाका.
बाकीबाब बोरकार
ईश्वराची चूक जाल्ल्याक भूक
भुकेक लागून सूख आनी दुख्ख.
बाकीबाब बोरकार
पेज जावं सोजी
जाची जशी रोजी
चड जावं थोडी
भूक तशी गोडी.
बाकीबाब बोरकार
‘म्हाकाच लागून उदक तुका’
पानवेल म्हणटा म्हसंगा-रुखा
म्हशिंग म्हणटा ‘म्हणून अशी
माथ्यार हांवें घेतल्या तुका.’
बाकीबाब बोरकार
बापूय म्हणटा, ‘सगली रात
पोरान न्हिदूंक दिलें ना’
आवय म्हणटा, ‘सगली रात
पोर म्हजें न्हिदलें ना.’
बाकीबाब बोरकार
हाताच्या कश्टांची व्हडवीक शाळांतल्यान
आनी घरांघरांतल्यान स्वताचे देखीन
आमी भुरग्यांच्या मनांचेर कोरातूंक जाय.
बाकीबाब बोरकार
संवसाराचे पेले थडी
सोदूंक म्हजें फाटलें थडें
जातलो जेन्ना हांवच म्हजें
शीड, व्हलो, येरें, व्हडें.
बाकीबाब बोरकार
पावलांच्या सुलुसानच आंगार शिरशिरी
सळसळटा पदर मना वेग भर्जरी.
बाकीबाब बोरकार
भोगचें तुवें म्हणून सूख, भोंवतणीच भोंवता.
बाकीबाब बोरकार
खिणाचो भरवंसो ना
पिळग्यांचो हुस्को
तुळाकार जाला तरी
घेवंक सोदता पोस्को.
बाकीबाब बोरकार
संकश्टाच्या वेळार नासता आपलो आनी दुजो,
मर्णाचो सांपळो नासता वेगळो म्हजो तुजो.
बाकीबाब बोरकार
लोकां सुखां लाख दी
म्हाका एकच पांख दी
पुस्तकांत म्हज्या मोरा!
नांव तुजें रावं दी.
बाकीबाब बोरकार
सात लाख गोंयकार आमी
यूग नवें फुलयतले
अंदल्यात मंत्र जिवी
ते फाल्यां उलयतले,
आज जरी काळोख बिण्ण
सगळे कडेन पडलां किण्ण
दनपाराच्या कडार फाल्यां रथ भुजांर खेळयतले.
बाकीबाब बोरकार
दोळ्यां सपन फुलता तंवर
जग पळोवन घे
गळ्यां गीत घोळटा तंवर
मन केळोवन घे.
बाकीबाब बोरकार
जागी जाल्या गोंयची सासाय
येतलो भार, येतलो भार
धोल ताशे बडय, बडय
मार शेंसार, मार शेंसार.
बाकीबाब बोरकार
एक पणटी भितर पेट्टा ती जगय रे ती जगय
घेवन आयला वांगडा जी तूं वाट सरतासर तिगय.
बाकीबाब बोरकार
गुरु शिटकायता कुरवांनी. आरे गुरू
मेरेन झेमलो शेतोड ताजी अचळय भकली गोरवांनी
भरताडेचीं तारवां बाबा समूळ नाडलीं तडवांनी
प्रसाद पाकळी फटवण सगळी देव लिपयला गुरवांनी
कस्तुरमेरवा वरी कित्या तूं वगडायता जीव बळयांनी?
बाकीबाब बोरकार
येतना तुवें हाडलें कितें?
वतना कितें व्हरतलो?
पोटलो तुजो खोंटलो तुजो
हांगचो हांगा उरतलो!
बाकीबाब बोरकार
